Een paar weken terug begon ik met het schrijven van koelkastrecepten. Een mengeling tussen een uit nood geboren iets en iets wat ik heel erg graag doe.
* De nood: gebrek aan inspiratie.
* Het graag doen: koken met dat wat er op dat moment in een willekeurige koelkast staat.
Ik deed dit gratis, nou ja de betaling was inspiratie. En nadat ik een aantal enthousiaste koelkasten binnen had -en de inspiratie weer kwam- bedacht ik dat ik er een boekje van zou gaan maken.
"(...)toen mijn inspiratie zo ver te zoeken was dat ik met mijn handen in mijn inmiddels ongewassen haar -naar buiten gaan zomaar mocht toch niet meer dus waarom zou je er nog een beetje acceptabel uit zien?- zat. De eerste reactie kwam binnen een kwartier en maakte me zo gelukkig. Al snel volgden er meer en begon ook de inspiratie weer te borrelen. Die inspiratie was eigenlijk bedoeld voor mijn eerste boek waar ik aan aan het schrijven was. Maar dit ‘spel’ bleek zo leuk. En ik wilde vooral ook een fijne herinnering aan deze bizarre tijd. De nare dingen blijven we ons nog wel herinneren, die komen waarschijnlijk zelfs in de geschiedenisboeken. Maar vooral had ik ook weer iets gevonden waar ik mijn wekker voor kon zetten! Ramsey Nasr omschreef het in zijn essay voor NRC “Mijn wekker en ik, we hadden weer bestaansrecht.” Ik schreef recepten voor vrienden, voor vrienden van vrienden, voor onbekenden die nu vrienden zijn, en voor totaal onbekenden. Ik kreeg foto’s en ‘mmmm-berichten, ik kreeg zelfs gesproken berichten en kaartjes als bedankje. Mijn bedankje aan alle koelkasten is dit boekje!(...)"
Uit de koelkastrecepten ontstond ook het idee van de pannetjes -als de inspiratie eenmaal weer stroomt dan is er ook geen houden meer aan! Vanmorgen was ik aan het nadenken over dat boekje en bedacht dat ik het eigenlijk leuker vind de recepten hier te delen. Misschien komen ze ook nog wel in een boekje, maar het lijkt me fijn ze ook hier te vereeuwigen en aan jullie te geven.
Toen ging ik weer denken en bedacht dat geven lief is, maar natuurlijk niet voor brood op de plank zorgt. Dus...omdat ik én lief wil zijn én brood op mijn plank wil stel ik voor dat ik het aan jullie laat: je mag het recept hebben, opslaan in je telefoon, neerkrabbelen in je receptenboekje, doorsturen aan hen waarvan je denkt dat ze het nodig hebben of aan hen waarvan je wilt dat ze het voor je gaan maken. Alles mag, je mag mij er ook een pannetje voor terugsturen, of een foto van je maaksel dat vind ik ook leuk.
Dit was de allereerste koelkast:
VOOR TIDO
Tagliatelle met champignons en chorizo
Snij de champignons in kwartjes, en snij de chorizo in plakjes van ongeveer een halve cm. Snipper ook een klein uitje. Bak de chorizo uit en wanneer er voldoende vet uit komt doe je er ook de champignons en ui bij. Zout is denk ik niet meer nodig maar nog wat vers gemalen peper er over lijkt me lekker. Kook de tagliatelle in water met een flinke snuf zout.
Vlak voor het opdienen als het chorizo-champignon mengsel nog in de pan zit snipper je hier wat in kleine stukjes gesneden brie over en wat verse tijm. Niet omroeren maar gewoon even warm laten worden en de tijm laten aromatiseren.
Serveren in een diep bord en genieten maar!
Voor bij de borrel
Bak de zoete aardappelfrietjes, in de oven met wat grof zeezout en olijfolie erover gesprenkeld. Of gewoon in de pan in een flinke scheut olijfolie. Maak van een flinke lepel yoghurt en mosterd, een snuf zout en peper en een scheutje olijfolie een sausje waar je zo de frieten in kunt dippen. Leg op een plankje wat van de parmaham en serveer de frieten in een bakje daarbij. Goed glas bier ernaast en de borrel is compleet!
*Aangezien jouw koelkast zo goed gevuld is ga ik ervan uit dat je iemand bent die ook balsamico azijn heeft. Als je nu een uitje -ga ik te ver als ik vermoed dat je ook sjalotten hebt?- fijn snippert. Deze doe je in een klein pannetje met een scheut olijfolie. Even glazig bakken en dan een flinke scheut balsamico toevoegen om het af te blussen. Dit laat je op een heel zacht vuur een tijdje pruttelen totdat het geheel ingekookt is en een beetje stroperig. Ook heel lekker over of bij de frieten.
En die Franse zoute boter moet gewoon op een heel lekkere boterham bij een glas wijn ;)