top of page
Search

Wat het ook is

Writer's picture: Hadassa's keukenHadassa's keuken

Wanneer je dus besloten hebt iedere dag in ieder geval een stukje te schrijven, lezenswaardig voor groot publiek of niet, is dat zulks dan in ieder geval de eerste drie opvolgende dagen na dat besluit naar mislukken neigt.


Neem nu vandaag, wat ik vooral kan bedenken is het lijstje wat ik moet gaan beginnen voor zaken die mee moeten op vakantie. De vakantie die pas over anderhalve maand is. Maar waar ik toch al zeker twee weken, als het er geen drie zijn, geleden van bedacht dat ik moest opschrijven dat het telefoonopladerdingetje uit de auto, inclusief kabeltjes, op dat lijstje moet. Er is een huurwagentje op de vakantiebestemming, maar of daar een telefoonoplader in aanwezig is, dat weet je natuurlijk maar nooit.

Eigenlijk wilde ik vanmorgen al beginnen met stapeltjes maken van kleding die mee moet. Maar dat zou echt te ver gaan. De kast zou er door vol komen te liggen en waar moet ik dan mijn stapeltjes vers gewassen was verzamelen? Het zou ook betekenen dat ik dan iedere dag voordat ik ga schrijven die stapeltjes weg moet werken, omdat ik niet kan schrijven met stapeltjes was naast me. Of ik zou de rest van de dagen naar Amelisweerd moeten gaan, wat vandaag ook het geval is, door de lawaai makende grote auto met iets voor het uitprobeerklushuis in de straat, maar wat als het regent, of je daar geen zin in hebt? Ook zou het onhandig zijn als ik iets van die stapeltjes aan zou willen in de tussentijd. En mijn mens, hij zou er vast ook niet juichend tegenover staan. Wel begrijpend, want hij weet inmiddels hoe mijn brein werkt. Maar zou toch met goede, simpele, voor de hand liggende, argumenten op komen draven, waar werkelijk geen speld tussen te krijgen zou zijn.


Ondertussen fietsen er nu twee boswachters langs. De een met bretels de ander met een bodywarmer. Die laatste draagt ook een soort zweep bij zich. Het zouden zomaar de vrienden van Marieke Schatteleijn kunnen zijn. De vrouw uit Binnenstebuiten, een van onze favoriete programma’s. Zij duikt altijd zomaar ergens op, hijgend van enthousiasme, buitelend over haar lovende woorden over grassprieten en zwammen. En altijd staat er stom toevallig een vriendje van haar net te vissen in een plasje om de hoek. Gehuld in lieslaarzen en uitgerust met een visnet waar Marieke ook in zou passen. Boswachters zijn slechte acteurs, maar het moet gezegd ze proberen het altijd wel vol overgave. Ze hebben vreemde namen, de meeste van hen heten Collega. Het zal een dingetje zijn vermoed ik.

Maar wat het ook is, mal.


Wat het ook is.

46 views0 comments

Recent Posts

See All
Schrijven

Schrijven

Comments

Couldn’t Load Comments
It looks like there was a technical problem. Try reconnecting or refreshing the page.

©2024 made by Hadassa

bottom of page